Εἰσαγωγή στό ἱστολόγιο

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:
Γενική ἐξομολόγηση: «Ἡ Θεία Ψυχανάλυση»

Τό μυστήριο τῆς Μετανοίας εἶναι τό μυστήριο τῆς ἀληθινῆς ψυχο-θεραπείας.

Ὁ μετανοῶν αὐτομέμφεται, αὐτοκατηγορεῖται, ταπεινώνεται ὁπότε ἑλκύει τή Θεία Χάρη. Ἡ κορύφωση τῆς μετάνοιας εἶναι ἡ ἐξομολόγηση σέ Πνευματικό Ὁδηγό ὅλης μας τῆς ζωῆς. Ἡ προσοχή μετά τήν ἐξομολόγηση, ὥστε νά μήν ἐπαναλάβουμε τά λάθη τοῦ παρελθόντος καί ἡ προσπάθεια νά πράξουμε τά ἀντίθετα καλά καί σωστά ὁλοκληρώνει τήν ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

Ἡ ἐξομολόγηση ὅλης μας τῆς ζωῆς, καλό εἶναι νά ἐπαναλαμβάνεται ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν. Ἡ γενική αὐτή ἐξομολόγηση, δίδασκε ὁ πολυχαρισματοῦχος καί σοφός ὅσιος Γέροντας Πορφύριος, θεραπεύει τόν ἄνθρωπο ὄχι μόνο ἀπό τίς βλάβες τῶν προσωπικῶν του ἁμαρτιῶν, ἀλλά καί ἀπό τά ποικίλα ψυχολογικά τραύματα καθώς καί ἀπό τά βιώματα τῶν προγόνων του. Τήν γενική αὐτή ἐξομολόγηση ὁ ἅγιος Γέροντας τήν ὀνόμαζε θεία ψυχανάλυση. Ἀπό αὐτή τήν ὀνομασία πήραμε ἀφορμή νά δώσουμε στό ἱστολόγιό μας τον τίτλο

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ καί τήν διεύθυνση agiapsychanalysi

Διαβάστε περισσότερα »

Σάββατο 22 Ιουλίου 2017

Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος: Πῶς ἀντιμετώπιζε τίς ἀρρώστιες του

 π. Παϊσιος π τ 1949 (25 ετών), ς φαντάρος εχε προβλήματα γείας στος πνεύμονες΄ τ 1956 κανε θεραπεία γι φυματίωση χωρς βελτίωση, καθς ο αμοπτύσεις συνεχίζονταν, καί τελικ χειρουργήθηκε γι βρογχεκτασία τ 1966, μ νοσηλεία 4 μηνν. π τ χρόνο ατς τς πέμβασης, λόγω κακς ντίδρασης στν ντιβίωση, εχε μεγάλο πρόβλημα στ ντερο πο τν ταλαιπώρησε γι λα του τ χρόνια μ αμορραγίες κα πόνους΄ τ 1987, φο πέφερε χρόνια κ π κήλη, κανε γχείρηση βουβωνοκήλης. Ο ίδιος για αυτά μιλά:
«ταν ρχόταν κόσμος, ζοριζόμουν. Πέρασε κενο, μετ ρχισε  αμορραγία. λκώδη κολίτιδα, μο επαν. λλη στορία... Πνε πτ χρόνια μ αμορραγίες, μ πόνους... λλ μ στεναχωριέστε΄ μόνο ν εχεστε γι τν γεία τς ψυχς μου.
Γιατί, ν μες πο χουμε λίγο φόβο Θεο, δν κάνουμε πομονή, τί θ κάνουν ο κοσμικοί;
ταν χεις κι σ κάποιον πόνο, σκέφτεσαι τν πόνο το λλου, ρχεσαι στν θέση του κα πονς πι πολ γι ‘κενον.  πόνος  δικός σου δηλαδ σ βοηθάει ν καταλάβεις τν πόνο τν λλων. Κα ταν δέχεσαι μ χαρ τν δικό σου πόνο, δίνεις στος πονεμένους παρηγοριά".

.....Μ ζω γεμάτη σωματικος πόνους, τν κτώβρη το 1993 πγε γι ξετάσεις λόγω ειλεο κα διαπιστώθηκε προχωρημένος καρκίνος ντέρου λλ χωρς μεταστάσεις. Ξεκίνησε κτινοθεραπεία κα τν Φεβρουάριο το 1994 φαιρέθηκε  γκος το παχέος ντέρου, διαπιστώθηκαν μως κα μεταστάσεις σ πνεύμονες κα συκώτι, γι τς ποες ποβλήθηκε σ χημειοθεραπεία. «Και πριν από την εγχείρηση [στο μοναστήρι] στη Σουρωτή και στο νοσοκομείο και μετά πάλι στο μοναστήρι, περνούσαν πολλοί να τον δουν, να πουν τα βάσανά τους και να του ζητήσουν συγχώρεση. Αυτό πρόσθετε κόπο και ταλαιπωρία στους πόνους της ασθενείας του, αλλά ήταν αναπόφευκτο». 
Ο ίδιος λέει: «Πάντως λλο εναι ν μαθαίνεις τι ρρώστησε κάποιος κα λλο εναι νὰ ρρωσταίνεις  διος. Τότε καταλαβαίνεις τν ρρωστο. κουγα «χημειοθεραπεες» κα νόμιζα τι εναι «χυμοθεραπεες», δηλαδ τι κάνουν στος καρκινοπαθες θεραπεία μ χυμούς, μ φυσικς τροφές! Πο ν ξέρω; Τώρα μως κατάλαβα τί ταλαιπωρία εναι".
Ο χημειοθεραπεες, Γέροντα, εναι πι δύσκολες π τς κτινοβολίες;
- Πι δύσκολες; λα, κα ο κτινοβολίες κα ο χημειοθεραπεες εναι... Τὸ χειρότερο εναι πού σου κόβουν τν ρεξη..μ, πς ν φς, φο λα ατά σου κόβουν τν ρεξη κα σ κάνουν πτμα! ταν κανα κτινοβολίες, ν καιγόμουν, δν μποροσα ν πι καθόλου νερό. Μο ρχόταν ν κάνω μετό, ασθανόμουν πέχθεια κόμη κα γι τ νερό.
- Γέροντα, ν κάνατε λίγο νωρίτερα τν γχείρηση...
- Τί νωρίτερα; γ δν κάνω προσευχ ν περάσει, γιατί τσι συμπάσχω μ τν κόσμο πο ποφέρει. Καταλαβαίνω πι πολύ τους πονεμένους κα συμμετέχω στν πόνο τους. λλωστε κα μένα μ φελε πνευματικά. Ζητάω μόνο ν μπορ λίγο ν ξυπηρετομαι κα ν ξυπηρετ,τι θέλει μως  Θεός.
- Γέροντα, γινε  τελικ διάγνωση.  γκος πο χετε εναι καρκίνος, κα μάλιστα γριος.
- Φέρε να μαντήλι ν χορέψω τ «χε γεια, καημένε κόσμε»! γ ποτ δν χόρεψα στν ζωή μου, λλ τώρα π τν χαρά μου πο πλησιάζει  θάνατος θὰ χορέψω.
- Γέροντα,  γιατρς επε τι πρέπει ν γίνουν πρτα κτινοβολίες, γι ν συρρικνωθε  γκος, κα μετ ν γίνει πέμβαση.
- Κατάλαβα! Πρτα θ βομβαρδίσει  εροπορία κα μετ θ γίνει  πίθεση! Λοιπν θ πάω πάνω κα θ σς φέρω νέα!... Μερικοί, κόμη κα γέροι, ν τους πε  γιατρς «θ πεθάνεις»  «πενήντα τος κατ πάρχει λπίδα ν ζήσεις», στεναχωριονται. Θέλουν ν ζήσουν. Τί θ βγάλουν; πορν εναι κανες νέος, ε, κάπως δικαιολογεται, λλ νας γέρος ν κάνη προσπάθεια ν ζήση, ατ δν τ καταλαβαίνω. λλο εναι ν κάνη μι θεραπεία, γι ν μπορε ν ντέξει κάπως τν πόνο. Δν θέλει δηλαδ ν παρατείνει τν ζωή του, λλ θέλει μόνο ν εναι λίγο πι ποφερτο ο πόνοι κα ν ατοεξυπηρετεται, μέχρι ν πεθάνει΄ατ χει νόημα.
- Γέροντα, παρακαλομε τν Θε ν σς δώσει παράταση ζως.
- Γιατί;  Ψαλμς δν λέει τι βδομήκοντα εναι τ χρόνια της ζως μας;
Προσθέτει μως  Ψαλμωδς κα «ἐὰν ν δυναστείαις, γδοήκοντα»...
- Ναί, λλ λέει κα «τ πλεον ατν κόπος κα πόνος», πότε καλύτερη ἡ νάπαυση στν λλη ζωή!
- Μπορε, Γέροντα, κάποιος π ταπείνωση ν μν ασθάνεται τοιμος πνευματικ γι τν λλη ζω κα ν θέλει κόμη ν ζήση, γι ν τοιμασθε;
- Ατ εναι καλό, λλ πο ξέρει τι, ν ζήση κι λλο, δν θ γίνει χειρότερος;
- Γέροντα, πότε συμφιλιώνεται κανες μ τν θάνατο;
- Πότε; μα ζε μέσα του  Χριστός, τότε εναι χαρ  θάνατος. χι μως νὰ χαίρεται πο θ πεθάνει, γιατί βαρέθηκε τν ζωή του. ταν χαίρεσαι τν θάνατο, μ τν καλ ννοια, φεύγει  θάνατος κα πάει ν βρε κανέναν φοβητσιάρη!» 
Σύμφωνα μ μαρτυρία το γιατροῦ, το Γεωρ. Μπλατζά, κάποια μέρα ο γέροντας το επε τι  θεραπεία θ σταματήσει,  γιατί, όπως του είπε ο ίδιος:
«Τώρα δν μπορ ν κάνω τίποτε. Χθς θέλησα ν προσευχηθ γονατιστς κα δν μπόρεσα. Δν μπορ ν δ κανέναν΄ ληξε  ποστολή μου. Ατ ταν. δ θ μ φήσετε».

«Τν τελευταία φορ πο τν εδα», λέει  γιατρός του … «πτ μέρες πρν κοιμηθ, φαίνεται μουν στενοχωρημένος. Πολλς φορς μ πασχολοσε τ θέμα, ν ατ πο κάνουμε στος ρρώστους εναι τ σωστό. 
Μο επε: "κουσε Γιργο. λα γιναν πως πρεπε. ξιος  μισθός σου. Μ στενοχωριέσαι. θελα ν ξέρης, ποτε μ χρειασθς, θ εμαι κοντά σου". 
–Γέροντα, τ συκώτι σς πρήστηκε κα σς πονάει, το επα, γιατί εχε κάνει μεταστάσεις φοβερές. 
Χαμογέλασε κα μο επε: ‘Ά, ατ εναι τ καμάρι μου, μ στενοχωριέσαι. Ατ μ κράτησε ς τ βδομντα, κα ατ τώρα μ στέλνει, σο πι γρήγορα μπορεκε πο πρέπει ν πάω. Μ στενοχωριέσαι γι’ ατό, μι χαρ εμαι».

Το κείμενο αποτελεί απόσπασμα από την εργασία: ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΝ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ: ΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓ. ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ, ΓΈΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΜΕΜΑΝ
Συγκέντρωση υλικού: Μαριάννα Δρέ-Λαιζηνού. Την ευχαριστούμε πολύ για την αποστολή του άρθρου.
http://agiopneymatika.blogspot.gr/2014/08/blog-post.html
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2014/08/blog-post_687.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΤΕΣΣΕΡΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .